مقدمه :
صحبت کردن در باره جنسیت برای اغلب والدین کاری دشوار
است.والدین یا نگران زیاد گفتن هستند و یا کم گفتن ویا نگران گیج کردن بچه
های خود. بسیاری از والدین هم فکر میکنند که اگر در باره مسائل جنسی با
کودکان خود صحبت کنند افکار جنسی را در ذهن های کوچک آنها پرورش میدهند و
با این کار بچه ها را به تجربه های جنسی تشویق میکنند. بعضی از والدین دیگر
نیز فکر میکنند که اگر کودکشان سوال نمی کند یا علاقه خاصی نسبت به موضوع
نشان نمیدهد به این علت است که هنوز خیلی کوچک است یا اصلا به موضوع علاقه
ندارد. والدین فکر میکنند که اگر کودکشان در ظاهر بیعلاقه است ،لابد هنوز
آمادگی لازم را ندارد و یا بدتر از آن شاید نیازی به دانستن ندارد.ولی بچه
ها حتما سوال دارند . شاید نمی دانند که چگونه بپرسند و یا شاید بی میلی
والدین خود را نسبت به پاسخ گفتن به چنین سوالاتی احساس میکنند. کودکان در
چنین موقعیت هایی هنگام برخورد با موضوعات مربوط به جنسیت، از والدین خود
رو میگردانند. بنابراین مسئولیت شما این است که حرف بزنید و اجازه ندهید که
ناراحتی خودتان یا سکوت فرزندتان مانع باز کردن باب گفت و گو بشود. نزد
فرزندتان اعتراف کنید که سخن گفتن در باره جنسیت گاهی با شرم و حیا همراه
است چون موضوع خیلی حساس و خصوصی است و همین میتواند زمینه مشترکی باشد تا
گفت و گویتان را آغاز کنید. به یاد داشته باشید که لازم نیست همه اطلاعات
را یکجا دراختیار او بگذارید. فراگیری آموزش جنسی نیز مانند دروس ریاضی و
علوم باید به تدریج و در طی زمان صورت گیرد. از مفاهیم پایه ای شروع کنید و
همگام با رشد کودکتان که قدرت درک او نیز برای دریافت جزئیات بیشتر میشود،
بر میزان مفاهیم پایه بیفزائید.
